دوری بهتر بود...

خوبی عینکی بودن اینه که وقتی خسته ای ، عینک رو در میاری و همه چیزو تار میبینی ...و بدیش اینه که میفهمی آدما وقتی تار میشن ، قشنگ ترن ، خوب ترن... مثل خیلی وقت پیش ، که وقتی دور بودی حکم آدمی رو داشتم که عینک نزده و تار میدیدمت ! خوب میدیدمت!اما ... غافل بودم از کیفیتِ اصلی وجودت !و دیر فهمیدم که عینک لازمم ... خیلی دیر ... 

پ.ن: ولی من اون جهلِ بی منطق رو عاشق بودم!کاش عینکی نمیشدم